Een paar maanden geleden sprak een man mij aan omdat zijn zoon van 16, die op een speciale school zit voor moeilijk lerende kinderen, huilend was thuisgekomen: hij wilde nóóit meer terug naar het stagebedrijf! Het was de tweede of derde dag dat de jongen in de praktijk ervaring opdeed en hij was zijn zelfvertrouwen volledig kwijt. Maar zou jij dat ook niet zijn als je uitgescholden en weggehoond zou worden?
Om zijn zoon een goede toekomst te bieden, had deze man een privé-opleiding tot heftruckchauffeur voor hem geregeld, die hij met goed resultaat heeft afgerond. Dat zag het stagebedrijf wel zitten, maar voor de jongen pakte het helemaal verkeerd uit. De eerste kennismaking met de praktijk liep uit op een drama; er werd hem gezegd dat ie er niks van kon en hij werd uitgescholden voor domme hond.
Dit verhaal raakte mij diep. Deze jongens zijn zo kwetsbaar; zulke negatieve ervaringen veroorzaken flinke krassen op de ziel en wellicht zelfs een blijvende angst om te gaan werken.
Diezelfde week hebben we kunnen regelen dat deze jongen zijn stage kon voortzetten bij IBN, in het magazijn. Na een zorgvuldige intake werd duidelijk waar hij behoefte aan heeft om goed te kunnen functioneren. Onder goede begeleiding is hij op de juiste plek aan het werk gezet, waar hij ervaring kan opdoen met de heftruck en zelfs met de reachtruck.
Ik sprak de vader afgelopen week en hij vertelde me vol trots en dankbaarheid dat zijn zoon op zondagavond al uitkijkt naar de maandagochtend, om weer aan het werk te gaan. Zo mooi, dat dit ook mogelijk is. Respectvol met elkaar omgaan levert uiteindelijk winst op voor iedereen!
Mijn boodschap: als je stageplekken biedt aan een kwetsbare doelgroep, besef dan dat er echt iets van je organisatie wordt gevraagd, qua begeleiding en motivatie. Het kost in het begin meer energie, maar daar staat tegenover dat je er een zeer gemotiveerde kracht voor terugkrijgt.
Wil jij met me verder praten over de manier waarop wij de soms onvermoede talenten bij mensen met een arbeidsbeperking naar boven halen? Mail of bel (0413 334455) me dan! Ik help je graag verder, zodat jij een fantastische stagebegeleider wordt voor moeilijk lerende tieners.
Goed werk Wim, laat je hart spreken, daar help je veel mensen mee!
Domme hond?
Zonder te twijfelen (en daarmee ook zonder na te denken) zal deze kreet tegen een ander gezegd zijn.
Was het wel zo verstandig?
Verschillen zijn bedoeld om elkaar te kunnen helpen, om samen vooruit te komen.
Wie een vraag kan bedenken, kan ook het antwoord vinden. Dat iemand uitgescholden wordt, betekent ook dat er niet afgevraagd werd: Hoe gaan we hier het beste mee om?
De afwezigheid van de natuurlijke aanleg om met anderen samen te werken duidt ook op een gebrek aan….
Regelmatig kom ik mensen met een hond aan de lijn tegen, waarbij de gezichtsuitdrukking van de hond de intelligentie van het baasje weerspiegelt.
Omdat de meesten van ons niet in staat zijn om te communiceren met ons huisdier hebben we het dier volgens de regels aan de lijn, hoewel je dat toch ook niet bij je eigen kinderen doet? De hond snapt er helaas niets van. In het wild heeft geen enkele hond, vos of wolf een halsband met een lijn om, toch?
De Afrikaanse wilde hond trekt rond over de savanne. Niemand blijft achter, de hele groep gaat mee.
Om niet te verklappen wat ze gaan doen tijdens de jacht zeggen ze niets, alles gaat via lichaamstaal. Bij jij in staat om zo’n gesprek te volgen? Weet jij wie straks de leiding neemt en wie de signalen doorgeeft aan een lager geplaatste hond?
Intelligentie heeft meerdere gezichten, en wij beheersen ze zeker niet allemaal.
Tot slot:
Het meisje zag dat haar vriend niet begreep waarom ze zo lekker gekookt had en vroeg hem: “Hou je me soms aan het lijntje?”
Sterk verhaal en uit het leven gegrepen! Alles draait om aandacht en oprechte interesse! Zo herkenbaar!