Het is op deze plek al vaker gezegd: door de invoering van de Participatiewet hebben wij een andere rol gekregen. We hebben meer dan ooit de taak mensen verder te laten ontwikkelen. In dit nieuwe jaar 2018 gaan we hier ook uitgebreid op inzetten. Maar dat wil niet zeggen dat wij mensen aan het handje gaan meenemen. ‘Ga het maar gewoon doen’, zal het de komende tijd nog vaak klinken.
Werk moet lonen, dat is altijd het uitgangspunt geweest bij IBN. Een heel reëel uitgangspunt, als je het mij vraagt. Als ik echter het nieuwe regeerakkoord onder de loep neem, gaat die vlieger voor onze toekomstige Participatiewet medewerkers niet op. Door het instrument ‘loondispensatie’ wordt hun salaris namelijk minder dan het minimumloon. Hoezo heeft het regeerakkoord de titel ‘Vertrouwen in de toekomst’ gekregen?
Nationale Secretaressedag kennen we al: een van oorsprong Amerikaans bedenksel, dat in 1989 in Nederland geïntroduceerd is om stil te staan bij de toegevoegde waarde van deze ‘stille kracht’. Nog zo’n vak dat respect verdient omdat het voor de organisatie een meerwaarde biedt die niet altijd door iedereen wordt opgemerkt, is schoonmaker.
Ook al krijgen wij steeds minder subsidie, gemeenten en overheden die het verstrekken vragen zich natuurlijk wel af of het geld goed besteed wordt. En terecht! Het rendement is echter niet alleen in geld uit te drukken. Want wat is het waard als iemand die het leven niet meer zag zitten, er toch weer zin in heeft? De neveneffecten van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk helpen blijken opzienbarend.
Je hoort het organisaties heel gemakkelijk beweren: het zit in ons DNA. Wij zeggen het ook, onder andere over onze drie kernwaarden ondernemend, verbindend en volwaardig. Maar hoe komen deze kernwaarden zo diep in onze genen? Het is interessant daar eens verder op in te gaan, te beginnen met de laatste, volwaardig.