Dat werk voor onze medewerkers veel meer betekent dan alleen geld verdienen, heb ik op deze plek al vaker ter sprake gebracht. Toch wil ik jullie dit verhaal, dat ik hoorde van onze supervisor in Oss, niet onthouden. Het is verdrietig en mooi tegelijk.
Lees meer
Met de kerst in zicht zijn mijn gedachten bij onze nieuwe collega’s. Ondanks of dankzij de Participatiewet hebben we het afgelopen jaar vele mensen begeleid naar passend werk. Deze nieuwe medewerkers, die vaak jaren zonder werk zaten, kunnen hun familie tijdens het kerstdiner vol trots vertellen dat ze een nieuwe baan hebben. Dat vind ik fantastisch! Zij zijn echter niet de enigen naar wie mijn kerstgedachten uitgaan.
De economie trekt aan, en daar zijn we met z’n allen heel erg blij mee. Ook bij IBN zien we dat er veel nieuwe projecten ‘loskomen’. Toch heeft de economische groei een heel vervelend bijeffect: steeds meer en langere files. Dit heeft zo zijn weerslag op de effectiviteit van je medewerkers. Investeer daarom in een slagvaardige organisatie en zorg ervoor dat je digitaal paraat bent.
Als algemeen directeur van IBN bevind ik me in een bevoorrechte positie; bijna dagelijks mag ik ervaren hoe zeer het door medewerkers wordt gewaardeerd dat ze mee mogen doen. En hoe ze persoonlijk groeien doordat ze van betekenis kunnen zijn. Helaas is meedoen nog lang niet voor iedereen weggelegd.
Als je binnen een sociale onderneming werkt, wordt er veel van je gevraagd. Wie wil er nou een baan waar de lat elke maand hoger ligt en constant kosten bespaard moeten worden? Waar je concurrentiepositie onder druk staat en continu verbeteren noodzakelijk is? En waar flexibiliteit van alle dag is en verloop alleen ontstaat als je daar zelf actie op onderneemt? Wat maakt zo’n baan dan toch zo aantrekkelijk?
In het voorjaar heb ik ook geschreven over pesten op de werkvloer. Het blijft me echter zo bezighouden dat ik het er weer over wil hebben. Ik krijg ook nog steeds reacties van mensen die gepest worden en daar echt onder lijden.
Invulling geven aan Social Return: vooral kleinere organisaties worstelen er nogal eens mee. Hoe kunnen ze in godsnaam vijf procent van de omvang van de opdracht aanwenden om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in te zetten? Mijn advies: kijk over de grenzen van je eigen referentiekader en zorg ervoor dat je er als bedrijf voordeel bij hebt.
In mijn blogartikel ‘Pak de tijdgeest, samen welteverstaan!’ heb ik toegelicht wat de plannen zijn van zeven grote organisaties in Veghel, die een bijzondere samenwerking zijn aangegaan. Na het nemen van een aantal hobbels hebben we de knoop doorgehakt: de eerste service vanuit het Dienstencentrum Veghel gaat begin 2017 live. Ik heb er hartstikke veel zin in!
Die blije gezichten, ik vind het prachtig om te zien. Onze medewerkers zeggen dan wel dat het mooiste moment van de dag het tijdstip is waarop ze naar huis mogen, maar in de praktijk zie ik iets heel anders. Hun werk is hun leven, soms echt letterlijk. Zou jij hen dit leven willen afpakken?
Vadertje Staat heeft het goed met ons voor. We mogen allemaal participeren; in werk, in de maatschappij, in scholing. Zodat we allemaal in een hokje passen en daar ons bijbehorende steentje kunnen bijdragen. Mooi toch?!
Zoals je kunt lezen in het vorige blogartikel, gelooft mijn collega Wim van Wanrooij van IBN Productie erin dat robotisering van productiewerkzaamheden nieuwe werkgelegenheid oplevert. ‘Geef die robot een hug’ is dan ook zijn devies. Het is vast geen toeval dat ook binnen IBN Facilitair wordt nagedacht over robotisering, maar dan in de openbare ruimte; het sluit aan bij de huidige tijdgeest.
Als wij in staat zijn onze producten goedkoper te produceren, zullen onze opdrachtgevers daarvan profiteren en uiteindelijk wij ook. Door de lagere subsidies stijgt de prijs van de factor arbeid. Om de kosten per product te verlagen, grijpen we daarom steeds vaker naar mechanisering en robotisering. Maar hoe moet dat nou met de mensen die hierdoor boventallig worden? Kunnen wij als sociale onderneming onze doelstellingen dan nog wel halen?
De zomer gaat alweer over in de herfst, de vakantieperiode is achter de rug; altijd een mooi moment om even terug te blikken. We zijn inmiddels bijna twee jaar bezig met de uitvoering van de Participatiewet en het is meer ondanks dan dankzij deze nieuwe wet dat we in de eerste helft van het jaar de 150ste medewerker onder de Participatiewet in dienst hebben genomen.
Om mensen te stimuleren na ontslag weer zo snel mogelijk aan het werk te gaan, is vorig jaar juli met de Wet werk en zekerheid (WWZ) de ontslagvergoeding omgezet naar een transitievergoeding. Deze is ervoor bedoeld om je kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Het geld gaat naar de medewerker die hiermee in zichzelf kan investeren door bijvoorbeeld een opleiding te volgen, een coach in de arm te nemen of een re-integratiebureau in te schakelen.
Voetballiefhebber of niet, Louis van Gaal weet veel mensen te vermaken tijdens persconferenties. In zijn laatste seizoen in Engeland haalde hij weer verschillende uitdrukkingen vakkundig door de vertaalmachine. De resultaten waren hilarisch, maar of zijn boodschap altijd goed overkwam bij de pers? Louis denkt ongetwijfeld van wel.
In 2013 is door werkgevers, werknemers en overheid het Sociaal Akkoord gesloten, een mix van maatregelen om economisch herstel te stimuleren en de arbeidsmarkt aan te passen aan de wensen en eisen van de 21e eeuw. Wat waren in relatie tot de onderkant van de arbeidsmarkt ook alweer de doelstellingen en wat komt er nou eigenlijk van terecht in de praktijk?
Bij IBN zijn we vooral gericht op de regio. IBN DoQument Services heeft echter klanten door het hele land, omdat we het werk naar ons toehalen, dus ik ben regelmatig ‘op pad’. In een eerste kennismakingsgesprek vertel ik altijd vol trots dat we een echte social enterprise zijn; dat het onze missie is mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt kansen te bieden op volwaardigheid door echt werk. Toch merk ik soms een bepaalde aarzeling bij potentiële nieuwe klanten, maar daar heb ik een hele simpele oplossing voor.
Jij denkt vast ook dat licht productiewerk heel eenvoudig is. Dat het de simpelste werkzaamheden zijn die er bestaan en dus door iedereen makkelijk uitgevoerd kunnen worden. Toen ik nog bij IBN Arbeidsintegratie werkte, maakte ik me ook schuldig aan dit soort gedachten. Maar wat zat ik er al die tijd toch gigantisch ver naast! Voor productiewerk zijn juist echte talenten nodig. Topsporters die elke dag een flinke prestatie leveren.
Verbindend is een van de kernwaarden van ons bedrijf, naast volwaardig en ondernemend. Mijn voorgangers hebben lading gegeven aan deze laatste twee kernwaarden, ik wil me graag focussen op verbinden. Ik geloof in synergie, in het effect van de samenwerking dat groter is dan wat de afzonderlijke partijen anders zelf bereikt zouden hebben.
Door onderzoek is inmiddels wel bewezen dat de mens naast eten, drinken, beweging, rust en warmte ook een sterke behoefte heeft aan erkenning en waardering. De stelling ‘Iemand wordt niet gewaardeerd omdat hij goed is, iemand wordt goed omdat hij gewaardeerd wordt’ onderschrijf ik dan ook van harte. Door de mobiele telefoon komt respectvolle aandacht voor elkaar echter in het geding. Jammer, want het kan best anders.
Samen met mijn vrouw en een aantal vrienden loop ik richting het Malieveld in het centrum van Den Haag. We verheugen ons op het concert van Bruce Springsteen, een geweldige artiest, die er zekerste weten weer een memorabele avond van gaat maken (en dat deed hij ook!). Terwijl we daar zo lopen heb ik toch wat last van beroepsdeformatie. Het onkruid tiert hier welig tussen de trottoirtegels: zouden ze in Den Haag ook stoeien met het verbod op glyfosaat?
