Het is bijna zover, vanaf 1 januari treedt de Participatiewet in werking. Met de twaalf gemeenten waarmee we samenwerken hebben we ruim een jaar geleden de koppen bij elkaar gestoken. Om het doel van de Participatiewet en het bijbehorende quotum te behalen, zal er in de praktijk heel wat moeten veranderen. Met de pilot ‘500-banenplan’ slaan we de handen ineen met de gemeenten richting bedrijfsleven.
Iedereen pikt graag een graantje mee van de snelheid van de maatschappij, zoals de voordelen van social media. Op het werk daarentegen, willen we het liefst dat alles hetzelfde blijft. Ik vraag me af hoe dat komt. Mensen zijn wars van verandering, dat weten we inmiddels. Maar als je ziet wat er om je heen allemaal gebeurt, dan kun je op het werk toch niet je kop in het zand blijven steken?
Elkaar snel opvolgende technologische ontwikkelingen, de aankomende energiecrisis, ingrijpende ontwikkelingen in de zorg: de wereld verandert snel. Stilstand is nu meer dan ooit achteruitgang. Als jij niet beweegt, halen anderen je in voor je er erg in hebt.
