Mijn zoon Giel liep in het voorjaar stage bij VDL Groep. Enthousiast over dit bedrijf, gaf hij mij de biografie van Wim van der Leegte cadeau. Mijn eerste reactie was eigenlijk, wat moet ík met dit boek? Maar dat heb ik Giel natuurlijk niet gezegd. En gelukkig maar, want ik heb het in de zomervakantie in Vive la France in een ruk uitgelezen. Het heeft me meer inzicht gegeven in verbindingen leggen binnen organisaties, iets waar we bij IBN volop mee bezig zijn.
Ontstaan VDL Groep
Op 19-jarige leeftijd, in 1966, nam Wim van der Leegte de leiding over van Metaal- en Constructiewerkplaats P. van der Leegte. Noodgedwongen, want het ging slecht met de gezondheid van zijn vader. Op dat moment waren er 30 medewerkers in dienst en het jaar werd afgesloten met verlies. In 1972 kreeg hij de beschikking over de aandelen van zijn vader. Door autonome groei en overnames ontstond de VDL Groep, een groot bedrijf met meer dan 10.000 medewerkers, inmiddels door iedereen welbekend.
Synergie
Wat ik fascinerend vind aan zijn verhaal is dat Wim van der Leegte altijd op zoek was naar de verbinding tussen de verschillende bedrijven die hij aankocht. What’s in it for me, hoe kan ik een synergetisch effect creëren. Zonder verbinding geen kracht, dat was zijn overtuiging.
Verbinden in de praktijk
Bij IBN is verbinden een van de speerpunten. Afgelopen zomer tijdens de summer course, heeft onze directeur Maarten Gielen toegelicht hoe wij dat in de praktijk kunnen brengen. Hoe we door samenwerking tussen de verschillende disciplines binnen onze organisatie nog veel sterker kunnen worden.
Kok Erwin op werkbezoek bij de Udense groentetuin
En zo geschiedde dat Erwin van Rosmalen, onze nieuwe kok, op werkbezoek ging bij de Udense groentetuin. Deze groentetuin is een initiatief van IBN en biedt een ideale opstap voor mensen die weer in het werkritme moeten komen. Onlangs nog in het nieuws met de introductie van de Maashorst Maaltijdbox, een nieuwe samenwerking vanuit IBN met de Heische Hoeve. Erwins gedachte is dat de horeca en de groentetuin elkaar kunnen versterken. De groentetuin heeft meer afzet en in de IBN-keuken wordt gewerkt met verse ingrediënten, biologisch geteeld in de regio. En dan ook nog door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, dus hoe duurzaam wil je het hebben?
Logisch, of toch niet?
Het lijkt allemaal zo logisch, samenwerken, maar toch zie je binnen grote organisaties dat mensen elkaar niet altijd weten te vinden. Bij IBN zijn we gestopt met navelstaren. We zijn één bedrijf: verbinding in de organisatie is belangrijk voor bestaansrecht in de toekomst.
