In mijn vorige blog heb ik uitgelegd dat we bij IBN verder gaan dan zorgen voor werk voor iedereen. Dat we streven naar geluk op het werk en dat dit uiteindelijk onze hele regio aantoonbaar gelukkiger maakt. We moeten echter ook gewoon blijven doen: het streven naar werkgeluk zit vaak in kleine dingen.
Werkgeluk(t)
Bij IBN gaan rendement behalen en mensen aan passend werk helpen hand in hand. Lopen de zaken niet goed, dan kunnen we onze medewerkers geen werk bieden, zo simpel is het. De wensen van onze klanten zijn daarom heel belangrijk. Als ik hieraan kan voldoen, word ik daar heel blij van. Toch ervaar ik regelmatig een nóg belangrijkere vorm van werkgeluk. Zoals laatst toen een tevreden medewerker zich onverwachts aandiende.
Door Remko van Roosmalen
Verdomme, het is ons niet gelukt…
Op zoek gaan naar talenten is een prachtige taak die we bij IBN met heel veel plezier en hard werken dagelijks uitvoeren. Als het dan lukt om mensen op een plek te krijgen waar ze trots op kunnen zijn, dan is de voldoening enorm en zijn er alleen maar winnaars. Maar soms lukt het niet, loopt het toch anders en resteert er alleen verdriet en teleurstelling…
Schaamte? Je bedoelt trots!
Als kersverse directeur van IBN Productie heb ik mijn oren en ogen wagenwijd openstaan: ik wil de IBN-organisatie zo snel en goed mogelijk leren kennen, en natuurlijk ook de klanten en overige relaties. Wat me opvalt is dat sommige bedrijven terughoudend zijn om bekendheid te geven aan het feit dat hun producten worden gemaakt door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Daar snap ik helemaal niks van!