‘Iedereen doet mee’ is het nieuwe normaal, schreef ik in februari op deze plek. In april kwam ik hierop terug, omdat het vanuit historisch oogpunt eigenlijk ‘opnieuw normaal’ is. Hoe dan ook, het gaat erom mensen die een extra steuntje in de rug nodig hebben, kansen te bieden. Bij IBN stellen we ons echter niet tevreden met het zorgen voor werk voor iedereen. Wij vinden dat werk ook moet bijdragen aan geluk.
In mijn vorige blog ‘Dubbel goed met DOEGOODS’ heb ik uitgelegd hoe DOEGOODS ontstaan is, dat het werkgelegenheid biedt aan mensen die extra ondersteuning naar werk nodig hebben en dat de winst van dit IBN-merk wordt besteed aan cursussen voor medewerkers die niet zo goed kunnen lezen, schrijven en/of rekenen. Dubbel goed! Waar ik ook blij van word zijn de reacties van medewerkers, wanneer ze trots zijn op de mooie eindproducten. Door hun werk bij DOEGOODS dragen ze ergens aan bij en dat geeft hen een gevoel van eigenwaarde.
Na bijna zeventien jaar neem ik afscheid van de Raad van Commissarissen van IBN. Ruim tien jaar vervulde ik de rol van onafhankelijk voorzitter, en ik kan je zeggen, dat heb ik met veel plezier gedaan. Na zoveel jaren bij IBN weet ik, dat kruipt onder je huid: IBN is meer dan een gewone werkgever. Waar ik voor wil pleiten is een nog betere samenwerking met en tussen de gemeenten in de regio, ten goede van de missie van IBN. Zodat de doelgroep nog beter mee kan doen en een echte inclusieve maatschappij ontstaat.
In mijn omgeving zie ik steeds meer werkgevers die de meerwaarde ontdekken van het werken met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Ze kozen voor deze medewerkers vanuit hun sociale hart, om ze een nieuwe kans te bieden. Uit hun reacties merk ik echter dat ze gaandeweg inzien dat juist deze medewerkers heel gedreven, enthousiast en betrokken zijn. En dat is niet zo vreemd, want door die nieuwe kans doen ze weer mee en hebben ze een ander leven gekregen.
Dik een jaar geleden schreef ik vol enthousiasme mijn blog over robots, dat ze mensen aan werk helpen. Een paar weken eerder hadden we vier robots in gebruik genomen. Mijn vermoeden dat ze werk opleveren voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt was juist. We staan nu aan de vooravond van een volgende stap: het toepassen van moderne technologieën. Wat zou het mooi zijn als die het mogelijk gaan maken om mensen op een hoger niveau mee te laten doen in het arbeidsproces!
Als sociale onderneming geloven wij in mensen en in een evenwichtige maatschappij. We herinvesteren ons rendement onder anderen in projecten om mensen die het zonder steun niet redden op de arbeidsmarkt nóg beter te kunnen begeleiden naar een volwaardige baan. Om ook de kwetsbaarste groepen binnen de Participatiewet toe te kunnen leiden naar loonvormend werk, bieden we hen de komende twee jaar extra dienstverlening.
Door Caroline van den Elsen
Door gastblogger Harm van Zutphen
8 november is de dag van de basisvaardigheden. Een dag waarop we aandacht vragen voor een gigantische groep mensen die geen basisschooltijd heeft gehad waarin een degelijke basis is gelegd voor de rest van hun leven. Hun basis ziet eruit als gatenkaas.
Op zoek gaan naar talenten is een prachtige taak die we bij IBN met heel veel plezier en hard werken dagelijks uitvoeren. Als het dan lukt om mensen op een plek te krijgen waar ze trots op kunnen zijn, dan is de voldoening enorm en zijn er alleen maar winnaars. Maar soms lukt het niet, loopt het toch anders en resteert er alleen verdriet en teleurstelling…
Mensen volwaardig werk bieden, ook als de aansluiting op de arbeidsmarkt wat minder vanzelfsprekend is, dat is waar we bij IBN elke dag mee bezig zijn. Ik merk dat men vaak denkt aan een bepaalde groep mensen als er wordt gesproken over een afstand tot de arbeidsmarkt. Maar jij en ik kunnen ook zomaar buitenspel komen staan.
Omdenken is een techniek om problemen te transformeren in mogelijkheden: ja-en-denken in plaats van ja-maar. Het is dé oplossing voor een probleem dat nu ontstaat bij de invulling van Social Return. Want denk je om, dan is het geen probleem meer, dan biedt het juist nieuwe kansen!
Een baan binnen de reguliere arbeidsmarkt is niet voor iedereen weggelegd. Ruim 1,7 miljoen mensen vallen erbuiten en doen een beroep op een uitkering. Ook al lukt het de komende jaren de 125.000 banen te creëren voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals de Participatiewet voorstaat, dan nog is dat lang niet voldoende. Ik geloof sterk in een tussenvorm, ook wel de parallelle arbeidsmarkt genoemd, waar mensen werken die (nog) niet in een regulier bedrijf aan de slag kunnen.
Begin dit jaar wenste ik je toe dat je glans zou kunnen geven aan je leven door kleine of grote plannen uit te werken naar successen, ook als het niet vanzelfsprekend is dat geluk op je pad zal komen. Ik heb in de afgelopen maanden mogen ervaren hoe mooi het is als iemand weer licht ziet aan de horizon. Het is hard werken, maar het is mogelijk weer op te klimmen uit een diep dal.
Binnen IBN hebben we relatief veel oudere medewerkers, vooral in de openbare ruimte. Organisaties verwachten tegenwoordig dat je, ongeacht je leeftijd, interessant blijft voor het bedrijf, ook IBN. Daarvoor moeten medewerkers echter wel met zichzelf aan de slag. Want de tijd dat je zeker was van een dienstverband van 40 jaar, waarna je op je gemakje met pensioen kon gaan, is voorbij.
Door gastblogger Sandra van Groenestijn, manager corporate communicatie & marketing IBN
Dat overkomt mij niet, denken velen die volop aan de slag zijn in een leuke maar toch ook drukke en hectische baan. Tot het ineens echt niet meer gaat. Weinig energie, moeite met concentreren, daar begint het meestal mee. Ach, je bent gewoon toe aan vakantie. Tot je op een dag letterlijk niet meer je bed uit kunt komen.
