Zoals vroeger wordt het nooit meer. Of doe jij liever aan struisvogelpolitiek?

Iedereen pikt graag een graantje mee van de snelheid van de maatschappij, zoals de voordelen van social media. Op het werk daarentegen, willen we het liefst dat alles hetzelfde blijft. Ik vraag me af hoe dat komt. Mensen zijn wars van verandering, dat weten we inmiddels. Maar als je ziet wat er om je heen allemaal gebeurt, dan kun je op het werk toch niet je kop in het zand blijven steken?

Acceptatie
Vooruit denken, toekomstgericht, want zoals vroeger wordt het nooit meer. Dat moeten we met z’n allen gewoon accepteren. In alle branches kom je het tegen: ook al werkt het oude niet meer, mensen blijven er toch in hangen. Het komt vanzelf wel weer, zeggen ze dan. Maar hoe lang ga je je nog verschuilen achter argumenten die al lang zijn uitgekauwd?

Wat kan wel
In mijn branche bijvoorbeeld, hebben we last van het feit dat de hele sociale zekerheid op de schop genomen wordt. Dat is aan de ene kant ook prima, want we konden het met z’n allen niet meer ophoesten, zo simpel is het. Aan de andere kant betekent het natuurlijk wel een andere werkwijze; je moet het tenslotte met minder doen. Daar kun je wel over klagen, maar we leven in een snelle maatschappij: je kunt het echt niet tegenhouden. Daarom ben ik er voorstander van om te kijken naar wat wel kan, waar de mogelijkheden wel liggen. Zoeken naar kansen, want daarmee houd je bestaansrecht. Dat geldt voor ons, maar ook voor elke andere ondernemer.

Kartrekkers
Verschillende generaties op de werkvloer die met elkaar botsen, medewerkers die zijn ingekakt, mensen die veel waarde hechten aan veiligheid en graag blijven doen wat ze altijd hebben gedaan: het bevordert het veranderingsproces binnen een organisatie niet. Toch zijn daar ook altijd de kartrekkers, een groep medewerkers die kansen ziet. Als je die kansen ziet, durf je ook te gaan voor verandering en ben je niet bang voor mislukking. Struisvogelpolitiek is een soort angst: wat als het niet werkt? Maar je moet juist voor ogen houden: wat als het wel werkt?

Kop uit het zand
Gebruik maken van elkaars kennis, je hoort het heel vaak, maar daarvoor moet je je wel kwetsbaar durven opstellen. Echt met elkaar praten en de problemen waar je tegenaan loopt kenbaar maken. Want als anderen niks van je weten, kennen ze je behoeftes niet. Haal je kop uit het zand, dan zul je zien dat er samenwerkingen ontstaan waarvan je nooit had gedacht dat ze mogelijk waren.

Ik denk dat struisvogelpolitiek leidt tot stilstand of zelfs achteruitgang, en ik wil juist graag vooruit! Doe je met me mee? Mail me dan gerust!


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door op ‘reactie plaatsen’ te klikken geeft u toestemming voor het plaatsen van uw reactie bij het blog met uw naam. Uw e-mailadres wordt in het cms (WordPress) bewaard zodat IBN eventueel contact me u zou kunnen opnemen. Wilt u meer weten over wat we met uw gegevens doen? Lees dan onze privacyverklaring.