Volgens de Van Dale is de betekenis van innovatie ‘invoering van een nieuwigheid’. Dit klinkt voor mij als iets incidenteels: je voert een nieuwigheid in, als de mogelijkheid zich voordoet. In onze snel veranderende wereld is innovatie echter bittere noodzaak. Als bedrijf ben je constant bezig met verbeteren en vernieuwen. En daar moet je dan ook nog snel beslissingen over kunnen nemen, want wat vandaag geldt kan morgen weer anders zijn.
Bosgrond kan heel droog zijn, vooral tijdens een droog voorjaar. Het probleem doet zich dan vaak voor dat nieuw aangeplante bomen en struiken niet goed aangroeien. Bosgroep Zuid Nederland heeft ons daarom gevraagd mee te denken over een experiment dat bestaat uit het testen van verschillende soorten bemesting in de bossen van een groot aantal gemeenten in Noordoost-Brabant. Wij hebben deze uitdaging natuurlijk met beide handen aangepakt!
Steeds meer ondernemers maken zich zorgen over de vitaliteit van hun medewerkers. Want de wereld verandert snel, en of je nou wil of niet, je moet meedraaien in die mallemolen. Zaken doen is met name een kwestie van een race tegen de klok binnen een digitale wereld. Persoonlijk contact is schaars.
‘Stilstand is achteruitgang.’ En nog zo een: ‘Regeren is vooruitzien.’ Oude wijsheden, denk je misschien. Maar ze zijn actueler dan ooit! Want waarom gaan er zoveel grote, bekende bedrijven – vaak met een jarenlange historie – nu ineens allemaal failliet? Hebben wijlen Imtech, Schoenenreus, EMI en V&D deze wijsheden wellicht met een korreltje zout genomen?
Leerwerkplekken, ze zijn vooral voor iedereen die met z’n handen aan de slag wil van cruciaal belang. Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt richten zich vaak op praktische vakken, dus wij hebben er een heleboel ervaring mee. En weten daarom als geen ander hoe belangrijk het is dat het bedrijfsleven leerwerkplekken ter beschikking stelt om het vakmanschap over te dragen. Heb jij daar weleens over nagedacht?
Je hebt er vast wel over gehoord: mobiliteitsbonussen, no-riskpolissen, loonkostensubsidies… alles wordt uit de kast gehaald om werkgevers te verleiden mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een werkplek te bieden. Maar is het wel allemaal zo aantrekkelijk als wordt geschetst?
Provinciaal Landschap De Maashorst is een verrassend natuurgebied, omgeven door de gemeenten Bernheze, Uden, Landerd en Oss. Ben je er weleens geweest, dan zul je het met me eens zijn dat er alles aan gedaan moet worden om dit prachtige natuur- en cultuurlandschap zo goed mogelijk te onderhouden. Bij IBN voegen we de daad bij het woord. Doe jij dat ook?
Hoe kan het dat zo’n honderd mensen in onze regio zich hebben aangemeld voor een keuring bij het UWV en slechts één persoon is opgenomen in het doelgroepenregister? Het zal toch niet zo zijn dat we aanvragen vanuit het bedrijfsleven niet kunnen honoreren en we dus niet aan het sociaal akkoord kunnen voldoen? En dat werkgevers worden afgeschrikt door de strenge definities waaraan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt moeten voldoen voor de garantiebanen?
Bij elke aanbesteding kun je klagen over die lastige Social Return-verplichtingen waar je steeds weer aan moet voldoen. En elke keer weer kun je er met z’n allen heel veel energie insteken en het wiel opnieuw uitvinden. Of je pakt die koe voor eens en altijd bij de horens en zorgt voor een structurele, duurzame oplossing, waarbij je zelf de regie in handen hebt.
‘Daar staat er weer een te leunen.’ Als mij dit soort opmerkingen ter ore komt, gaan al mijn haren overeind staan. Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt die werken, moeten misschien wel meer energie stoppen in hun werkzaamheden dan jij en ik. En ja, dan moeten ze zichzelf tussentijds soms even opladen en een extra rustmoment nemen.
Wil je als ondernemer in de nieuwe werkelijkheid overleven, dan moet je zaken slimmer aanpakken en jezelf focussen op je corebusiness. Klinkt logisch, hoor ik je denken. Maar hoe doe je dat in de praktijk? Mijn devies: zorg ervoor dat specialisten binnen je organisatie niet afgeleid worden door bijzaken en laat ze zoveel mogelijk tijd besteden aan hun expertise.
‘Ieder z’n vak’, roep ik weleens als ik bij een borrel geïntrigeerd raak door de snelle een-tweetjes die ondernemers maken bij het bespreken van nieuwe politieke wendingen, dreigende belastingmaatregelen, sectorale quota en wat allemaal nog meer over ons ondernemend land wordt uitgestort. Ondernemers reageren alert, zijn wendbaar en kiezen nieuwe koersen. De medewerkers moeten volgen, in hetzelfde tempo graag!
The Duke in Nistelrode, voorheen bekend als Company Club De Hooge Vorssel, heeft haar golfbaan uitgebreid. Voor elke hectare uitbreiding op bos- of akkerbouwgrond moest de natuur voor twee hectare gecompenseerd worden, volgens provinciaal en gemeentelijk beleid. In een straal van tien kilometer rondom de golfbaan zijn percelen aangekocht, waar een nieuw natuurgebied is ontwikkeld. De dieren hebben hier een fijne nieuwe plek gekregen, waar ze op hun eigen manier kunnen netwerken.
Het is al ruim 20 jaar geleden dat ik in de schoolbanken zat en mijn avonden vooral gevuld waren met huiswerk maken. Ik was blij toen dat achter de rug was. Toch leer ik ook nu nog elke dag volop! Niet zozeer door uren met mijn neus in de boeken te zitten, maar gewoon, door lekker mijn ding te doen in mijn werk.
Samenwerken, dat hoor je tegenwoordig te doen, toch? Maar hoe werkt dat eigenlijk? En wat levert het dan precies op? Wat mij betreft ga ik met jou om de tafel zitten en leggen we er al onze kaarten op. Want als jij een idee hebt voor new business en ik kan onze middelen daarbij voegen, dan weet ik zeker dat we samen tot nieuwe verdienmodellen kunnen komen.
‘Netwerken is zonde van mijn tijd: het levert toch niks op.’ Nog steeds hoor ik dit soort geluiden weleens. De tijd dat alleen hard werken synoniem stond voor succes ligt echter ver achter ons. Samenwerken, leren van elkaar en kennis en expertise delen zijn cruciaal voor het bestaansrecht van je bedrijf op de lange termijn.
Elke ondernemer weet hoe het werkt: eerst zaaien om later te kunnen oogsten en daarbij hard werken om successen af te dwingen. Ondernemen is tegenwoordig echter meer dan alleen een product of dienst in de markt zetten. Het is ook laveren tussen alle wetten en regels die ons in het werk worden opgelegd. Pak je dit slim aan, dan hoeft succes geen toeval te zijn.
Het bedrijfsleven heeft uitdagingen genoeg in deze tijden. Hoewel ondernemers over het algemeen pragmatisch ingesteld zijn en van aanpakken weten, zijn er ook altijd van die zaken waar men tegenaan hikt. Voor veel bedrijven met meer dan 25 medewerkers is de Participatiewet daar een voorbeeld van. Zit jij er ook mee in je maag? Dan wil ik je adviseren een specialist in te schakelen. Je gaat met je financiële (vraag)stukken toch ook naar een accountant?
De digitalisering heeft zijn voordelen wel bewezen. We hoeven niet meer met pakken papier naar vergaderingen, houden de agenda online bij en als we niet ter plekke kunnen zijn, vergaderen we gewoon via facetime. We hoeven geen nieuws meer te missen, alles komt via news feeds, twitterberichten of instagramfoto’s realtime op ons af. Leuk allemaal, maar met jou wil ik liever een echte date!
Als je een ondernemer vraagt waar hij of zij zich het liefst op focust, krijg je altijd een antwoord dat te maken heeft met de corebusiness. Personeelsvraagstukken, hoe belangrijk ook, leiden een ondernemer nogal eens af van deze focus. Wat als een gespecialiseerde partij dit stuk van de bedrijfsvoering nou eens van je zou overnemen? En je daardoor ook risicoloos sociaal zou kunnen ondernemen, eventueel in het kader van de Participatiewet?
