Met geen enkele politieke partij kan ik me identificeren, terwijl er zoveel zijn. De politiek zou dichter naar de maatschappij komen, dat beloven ze ons elke keer weer, maar het gebeurt niet. Ik heb geen aansluiting met de politiek omdat de politiek geen aansluiting heeft met mij. Ze weten niet wat er speelt. Ik heb de ijdele hoop dat mijn brief aan Mark Rutte wat teweeg zal brengen.
Politici roepen van alles maar het blijkt in de praktijk moeilijk de plannen ook echt uit te voeren. Volgens mij komt dat ook doordat de politiek zo ver van de werkelijkheid staat. Daarom krijgt een partij als de PVV zoveel ruimte: Geert Wilders zoemt in op de onvrede.
Door mijn werk heb ik een helikopterview ontwikkeld: ik behartig de belangen van werkgevers, gemeenten, werkzoekenden en van IBN. En natuurlijk van mezelf. Elke keer maak ik de afweging hoe ik het voor iedereen zo goed mogelijk kan regelen, hoe ik een win-winsituatie kan creëren. Die helikopterview en flexibiliteit mis ik in de politiek.
Er is jaar na jaar na jaar voortgeborduurd op de Arbeidswet die dateert van de 20ste eeuw. Zo was er begin van de 21ste eeuw nog maar weinig sprake van contractvrijheid en ondertussen zit de arbeidsmarkt helemaal op slot. De wet- en regelgeving is niet aangepast aan de behoeften, maar is steeds meer dichtgetimmerd. Kijk naar de Wet werk en zekerheid: hiermee is de plank totaal misgeslagen. De bedoeling was dat medewerkers eerder een vast contract zouden krijgen, maar mensen staan nu na twee in plaats van drie jaar op straat. Als de wetgeving wordt versoepeld, kan een werkgever eens wat uitproberen met iemand en heb je veel meer kans dat de juiste mensen op de juiste plek terechtkomen.
Wat ik voorsta is een wederzijds opzegtermijn van een maand; dat brengt de doorstroom op gang. In de Scandinavische landen, Engeland en Duitsland heeft het zich al bewezen. Een werkgever zegt dan veel eerder: we gaan het samen toch proberen. En een werknemer gaat veel makkelijker naar iets anders op zoek als de job eigenlijk niet (meer) bevalt. Lopen werkgevers niet zulke grote risico’s, dan krijgen ook mensen die nu aan de zijlaan staan weer een kans. Want ben je hersteld van bijvoorbeeld kanker of PTSS, of ben je 60-plus, dan kun je wel fluiten naar een nieuwe baan.
Naast het opzegtermijn van een maand ben ik ook voor een basisinkomen. Met een basisinkomen loont het altijd om te werken, ook als het gaat om laagbetaalde en tijdelijke banen. Het draagt hierdoor ook bij aan de noodzakelijke flexibilisering van de arbeidsmarkt. Versoepel en vereenvoudig: een systeem dat ontstaan is in de 20ste eeuw kan in deze huidige tijd toch niet meer functioneren?
De arbeidsmarkt heeft behoefte aan flexibiliteit, op allerlei gebied. Van dit artikel in Sprout over een moderne arbeidsmarkt werd ik dan ook helemaal blij. Het bevestigt mijn ideeën: ik heb het goed gezien!
Het heeft me ook geïnspireerd over dit onderwerp een brief te schrijven aan Mark Rutte. Ik mag hopen dat hij mijn adviezen gebruikt om zijn karwei af te maken. Zou je weleens willen weten wat zijn reactie is? Bel (0413 334455) of mail (link naar e-mail) me dan, ik hou je graag persoonlijk op de hoogte!