De spelregels rondom de invulling van Social Return zijn inmiddels wel bekend. Echter, veel bedrijven zijn zoekende, omdat de standaard mogelijkheden niet altijd passend zijn. In zo’n geval is het zaak je creativiteit aan te boren. Om onze relaties hierbij te helpen organiseerden we een informatiebijeenkomst. Het was fijn om te merken dat de aanwezigen onze nieuwe, flexibele manieren van Social Return invulling kunnen waarderen.
Lees meer
Nationale Secretaressedag kennen we al: een van oorsprong Amerikaans bedenksel, dat in 1989 in Nederland geïntroduceerd is om stil te staan bij de toegevoegde waarde van deze ‘stille kracht’. Nog zo’n vak dat respect verdient omdat het voor de organisatie een meerwaarde biedt die niet altijd door iedereen wordt opgemerkt, is schoonmaker.
Een baan binnen de reguliere arbeidsmarkt is niet voor iedereen weggelegd. Ruim 1,7 miljoen mensen vallen erbuiten en doen een beroep op een uitkering. Ook al lukt het de komende jaren de 125.000 banen te creëren voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals de Participatiewet voorstaat, dan nog is dat lang niet voldoende. Ik geloof sterk in een tussenvorm, ook wel de parallelle arbeidsmarkt genoemd, waar mensen werken die (nog) niet in een regulier bedrijf aan de slag kunnen.
Door gastblogger Tim Witsiers, teamleider IBN Productie
Door de Participatiewet worden werkgevers actief betrokken bij het beschikbaar stellen van werkplekken aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Sommige ondernemers vinden dit een hele kluif. Er zijn echter een heleboel alternatieve varianten om medewerkers uit deze doelgroep duurzaam aan werk te helpen. Door kerstpakketten te bestellen bijvoorbeeld!
Begin dit jaar wenste ik je toe dat je glans zou kunnen geven aan je leven door kleine of grote plannen uit te werken naar successen, ook als het niet vanzelfsprekend is dat geluk op je pad zal komen. Ik heb in de afgelopen maanden mogen ervaren hoe mooi het is als iemand weer licht ziet aan de horizon. Het is hard werken, maar het is mogelijk weer op te klimmen uit een diep dal.
Door mijn werk kom ik veel in De Maashorst, het grootste natuurgebied van Noord-Brabant, bestaande uit een prachtige natuurkern met bossen en heidevelden, stuifduinen, vennen en oude dreven. Zelfs na al die jaren word ik nog steeds verrast door het adembenemende natuurschoon dat het te bieden heeft. Waar je die plekken precies kunt vinden?
Tijdens mijn digitale tijdperk bij DoQument Services werd digitaliseren weleens ingezet voor de invulling van een Social Return verplichting. Inmiddels ben ik onderdeel van het Social Return Team van IBN en kan ik met organisaties breder kijken naar een mogelijke oplossing die ook werkelijk bij hen past. Het mooie is dat zij Social Return dan niet meer voelen als een verplichting.
Binnen IBN hebben we relatief veel oudere medewerkers, vooral in de openbare ruimte. Organisaties verwachten tegenwoordig dat je, ongeacht je leeftijd, interessant blijft voor het bedrijf, ook IBN. Daarvoor moeten medewerkers echter wel met zichzelf aan de slag. Want de tijd dat je zeker was van een dienstverband van 40 jaar, waarna je op je gemakje met pensioen kon gaan, is voorbij.
Door gastblogger Sandra van Groenestijn, manager corporate communicatie & marketing IBN
Dat overkomt mij niet, denken velen die volop aan de slag zijn in een leuke maar toch ook drukke en hectische baan. Tot het ineens echt niet meer gaat. Weinig energie, moeite met concentreren, daar begint het meestal mee. Ach, je bent gewoon toe aan vakantie. Tot je op een dag letterlijk niet meer je bed uit kunt komen.
Door gastblogger Saskia van der Spank, Social return en business development IBN
Het is alweer ruim vijf jaar geleden, in juli 2011, dat de centrale overheid bij inkopen en aanbestedingen social return ging opnemen als contractvoorwaarde. Het doel: zoveel mogelijk mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk helpen, zonder bestaande banen te verdringen. Bedrijven weten echter vaak niet waar ze moeten beginnen als social return vereist is.
Begin dit jaar berichtte ik op deze plek over de livegang van het Dienstencentrum Veghel. We hadden op dat moment echter nog geen klinkende naam voor dit nieuwe initiatief. Ondertussen is hier door de verschillende betrokkenen met veel toewijding aan gewerkt en zijn we tot een prachtig resultaat gekomen als je het mij vraagt.
Door gastblogger Edwin Keulen, Manager Talent & Werk IBN Arbeidsintegratie
Werkgevers hebben een tekort aan goede vakkrachten doordat veel vakopleidingen niet geheel voldoen aan de wensen van het bedrijfsleven. Daarnaast is er op dit moment een grote groep mensen werkzaam in een beroep dat binnen een paar jaar zal verdwijnen. Bijscholen en omscholen, het is dé oplossing: wij hebben er al jaren ervaring mee. Wat we nu merken is dat niet alleen mensen vanuit de Participatiewet gebruikmaken van de mogelijkheid om werken en leren te combineren.
Met geen enkele politieke partij kan ik me identificeren, terwijl er zoveel zijn. De politiek zou dichter naar de maatschappij komen, dat beloven ze ons elke keer weer, maar het gebeurt niet. Ik heb geen aansluiting met de politiek omdat de politiek geen aansluiting heeft met mij. Ze weten niet wat er speelt. Ik heb de ijdele hoop dat mijn brief aan Mark Rutte wat teweeg zal brengen.
De jeugd van tegenwoordig wordt bij IBN met open armen ontvangen. Ze brengen nieuw elan in de organisatie, zorgen voor een boeiende samenstelling van het medewerkersbestand en dragen bij aan het imago dat past bij de sociale onderneming die wij al jaren zijn. Bovendien leggen zij een basis voor de continuïteit van het bedrijf, want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst!
Dit is de titel van een artikel in New Scientist, waarin verschillende onderzoeken worden aangehaald die de impact van werken op het welbevinden van mensen belichten. In het artikel komen met name de impact van de ‘zachte’ factoren van werken aan de orde.
Ook al krijgen wij steeds minder subsidie, gemeenten en overheden die het verstrekken vragen zich natuurlijk wel af of het geld goed besteed wordt. En terecht! Het rendement is echter niet alleen in geld uit te drukken. Want wat is het waard als iemand die het leven niet meer zag zitten, er toch weer zin in heeft? De neveneffecten van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk helpen blijken opzienbarend.
Oké, ik draai niet meer zo vaak als in the 90’s, maar vind het prachtig om met music de hele dancefloor te vullen. De passie voor het draaien is altijd gebleven en de ontwikkelingen in de muziekindustrie boeien me nog steeds. Een bericht over de dancescene trok daarom mijn aandacht: hoogleraar Frank den Butter, ING-econoom Marten van Garderen en dancedeskundige Denis Doeland geven een verklaring voor het succes.
Blue Monday, de derde maandag van het jaar: vorige week hoorde je er al van alles over in de media. Het blijkt volgens de Britse psycholoog Cliff Arnall de deprimerendste dag van het jaar te zijn. Voor mij is het echter elke maandag Blue Monday: vanaf mijn studietijd kamp ik al met de maandagochtend-blues. Ik heb me er al die jaren voor geschaamd, en doe dat eigenlijk nog steeds een beetje, maar kan er niks aan doen. Sinds kort weet ik dat ik niet de enige ben: 52% van de Nederlanders blijkt er last van te hebben!
Wat is er nou eigenlijk zo mooi aan een heel nieuw jaar dat we voor de boeg hebben? 2017 is voor veel mensen vast en zeker goed begonnen met een knallend nieuwjaarsfeest, een gezellige nieuwjaarsnacht in goed gezelschap of – nog beter misschien – een mooie prijs in een loterij. Toch weet ik zeker dat nog veel meer mensen dit nieuwe jaar niet zo sprankelend zijn ingegaan.
Het nieuwe jaar begint goed. Na een lange periode van verkennen, onderzoeken en ontwikkelen beginnen we een pilot en gaan live met het Dienstencentrum Veghel. Ik vind het fantastisch dat we vanaf nu in de praktijk gaan ondervinden of onze ideeën hout snijden en het dienstencentrum potentie heeft om te groeien.
Dat werk voor onze medewerkers veel meer betekent dan alleen geld verdienen, heb ik op deze plek al vaker ter sprake gebracht. Toch wil ik jullie dit verhaal, dat ik hoorde van onze supervisor in Oss, niet onthouden. Het is verdrietig en mooi tegelijk.
