Werk moet lonen, dat is altijd het uitgangspunt geweest bij IBN. Een heel reëel uitgangspunt, als je het mij vraagt. Als ik echter het nieuwe regeerakkoord onder de loep neem, gaat die vlieger voor onze toekomstige Participatiewet medewerkers niet op. Door het instrument ‘loondispensatie’ wordt hun salaris namelijk minder dan het minimumloon. Hoezo heeft het regeerakkoord de titel ‘Vertrouwen in de toekomst’ gekregen?
In maart schreef ik een brief aan Mark Rutte over de modernisering van de arbeidsmarkt. Hij heeft in diezelfde maand nog gereageerd, maar omdat ik een tijdje uit de roulatie was vanwege een oogziekte, heb ik hier niet eerder over kunnen berichten. Meneer Rutte waardeert mijn betrokkenheid zeer, dat vind ik wel leuk. Maar eigenlijk heb ik daar niks aan…
Het is nog maar een jaar geleden dat ik op deze plek adviseerde om de robot een ‘hug’ te geven, omdat ik ervan overtuigd was dat het ook werk kan opleveren. Ik had toen niet kunnen denken dat we nu al een investering zouden doen in vier robots, ingegeven door de vraag uit de markt. Onze robots dragen bij aan de inclusieve arbeidsmarkt en dat vind ik een prachtige ontwikkeling!
Door gastblogger Sandra van Groenestijn
Op het moment dat ik dit schrijf, is het zonnig en warm en staat de vakantieperiode voor de deur. Niet echt een moment om te denken aan de kerstdagen. Toch was ik in de afgelopen weken al een aantal keren in de kerstsfeer. Onze nieuwe kerstpakketten zijn hier de oorzaak van, het eerste product onder ons gloednieuwe label DOEGOODS.
Door gastblogger Mariëlle van Berkom
Je ziet het steeds meer: grote bedrijven die de handen ineenslaan met start-ups, ZZP’ers of kleine organisaties, met als doel slagkracht te creëren en een flexibele schil op te bouwen. IBN heeft mij als klein en snel ‘speedbootje’ gevraagd een organisatie op te zetten die kleinere bedrijfsklussen kan aannemen. Een paar weken geleden is de KlussenKrew van start gegaan, het eerste ‘powered by IBN’-bedrijf.
De spelregels rondom de invulling van Social Return zijn inmiddels wel bekend. Echter, veel bedrijven zijn zoekende, omdat de standaard mogelijkheden niet altijd passend zijn. In zo’n geval is het zaak je creativiteit aan te boren. Om onze relaties hierbij te helpen organiseerden we een informatiebijeenkomst. Het was fijn om te merken dat de aanwezigen onze nieuwe, flexibele manieren van Social Return invulling kunnen waarderen.
Nationale Secretaressedag kennen we al: een van oorsprong Amerikaans bedenksel, dat in 1989 in Nederland geïntroduceerd is om stil te staan bij de toegevoegde waarde van deze ‘stille kracht’. Nog zo’n vak dat respect verdient omdat het voor de organisatie een meerwaarde biedt die niet altijd door iedereen wordt opgemerkt, is schoonmaker.
Door gastblogger Tim Witsiers, teamleider IBN Productie
Door de Participatiewet worden werkgevers actief betrokken bij het beschikbaar stellen van werkplekken aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Sommige ondernemers vinden dit een hele kluif. Er zijn echter een heleboel alternatieve varianten om medewerkers uit deze doelgroep duurzaam aan werk te helpen. Door kerstpakketten te bestellen bijvoorbeeld!
Door mijn werk kom ik veel in De Maashorst, het grootste natuurgebied van Noord-Brabant, bestaande uit een prachtige natuurkern met bossen en heidevelden, stuifduinen, vennen en oude dreven. Zelfs na al die jaren word ik nog steeds verrast door het adembenemende natuurschoon dat het te bieden heeft. Waar je die plekken precies kunt vinden?
Tijdens mijn digitale tijdperk bij DoQument Services werd digitaliseren weleens ingezet voor de invulling van een Social Return verplichting. Inmiddels ben ik onderdeel van het Social Return Team van IBN en kan ik met organisaties breder kijken naar een mogelijke oplossing die ook werkelijk bij hen past. Het mooie is dat zij Social Return dan niet meer voelen als een verplichting.
Door gastblogger Saskia van der Spank, Social return en business development IBN
Het is alweer ruim vijf jaar geleden, in juli 2011, dat de centrale overheid bij inkopen en aanbestedingen social return ging opnemen als contractvoorwaarde. Het doel: zoveel mogelijk mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk helpen, zonder bestaande banen te verdringen. Bedrijven weten echter vaak niet waar ze moeten beginnen als social return vereist is.
Door gastblogger Edwin Keulen, Manager Talent & Werk IBN Arbeidsintegratie
Werkgevers hebben een tekort aan goede vakkrachten doordat veel vakopleidingen niet geheel voldoen aan de wensen van het bedrijfsleven. Daarnaast is er op dit moment een grote groep mensen werkzaam in een beroep dat binnen een paar jaar zal verdwijnen. Bijscholen en omscholen, het is dé oplossing: wij hebben er al jaren ervaring mee. Wat we nu merken is dat niet alleen mensen vanuit de Participatiewet gebruikmaken van de mogelijkheid om werken en leren te combineren.
Met geen enkele politieke partij kan ik me identificeren, terwijl er zoveel zijn. De politiek zou dichter naar de maatschappij komen, dat beloven ze ons elke keer weer, maar het gebeurt niet. Ik heb geen aansluiting met de politiek omdat de politiek geen aansluiting heeft met mij. Ze weten niet wat er speelt. Ik heb de ijdele hoop dat mijn brief aan Mark Rutte wat teweeg zal brengen.
De jeugd van tegenwoordig wordt bij IBN met open armen ontvangen. Ze brengen nieuw elan in de organisatie, zorgen voor een boeiende samenstelling van het medewerkersbestand en dragen bij aan het imago dat past bij de sociale onderneming die wij al jaren zijn. Bovendien leggen zij een basis voor de continuïteit van het bedrijf, want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst!
Ook al krijgen wij steeds minder subsidie, gemeenten en overheden die het verstrekken vragen zich natuurlijk wel af of het geld goed besteed wordt. En terecht! Het rendement is echter niet alleen in geld uit te drukken. Want wat is het waard als iemand die het leven niet meer zag zitten, er toch weer zin in heeft? De neveneffecten van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk helpen blijken opzienbarend.
Oké, ik draai niet meer zo vaak als in the 90’s, maar vind het prachtig om met music de hele dancefloor te vullen. De passie voor het draaien is altijd gebleven en de ontwikkelingen in de muziekindustrie boeien me nog steeds. Een bericht over de dancescene trok daarom mijn aandacht: hoogleraar Frank den Butter, ING-econoom Marten van Garderen en dancedeskundige Denis Doeland geven een verklaring voor het succes.
Blue Monday, de derde maandag van het jaar: vorige week hoorde je er al van alles over in de media. Het blijkt volgens de Britse psycholoog Cliff Arnall de deprimerendste dag van het jaar te zijn. Voor mij is het echter elke maandag Blue Monday: vanaf mijn studietijd kamp ik al met de maandagochtend-blues. Ik heb me er al die jaren voor geschaamd, en doe dat eigenlijk nog steeds een beetje, maar kan er niks aan doen. Sinds kort weet ik dat ik niet de enige ben: 52% van de Nederlanders blijkt er last van te hebben!
Wat is er nou eigenlijk zo mooi aan een heel nieuw jaar dat we voor de boeg hebben? 2017 is voor veel mensen vast en zeker goed begonnen met een knallend nieuwjaarsfeest, een gezellige nieuwjaarsnacht in goed gezelschap of – nog beter misschien – een mooie prijs in een loterij. Toch weet ik zeker dat nog veel meer mensen dit nieuwe jaar niet zo sprankelend zijn ingegaan.
Het nieuwe jaar begint goed. Na een lange periode van verkennen, onderzoeken en ontwikkelen beginnen we een pilot en gaan live met het Dienstencentrum Veghel. Ik vind het fantastisch dat we vanaf nu in de praktijk gaan ondervinden of onze ideeën hout snijden en het dienstencentrum potentie heeft om te groeien.
Dat werk voor onze medewerkers veel meer betekent dan alleen geld verdienen, heb ik op deze plek al vaker ter sprake gebracht. Toch wil ik jullie dit verhaal, dat ik hoorde van onze supervisor in Oss, niet onthouden. Het is verdrietig en mooi tegelijk.
