De coronacrisis raakt onze samenleving in de kern, gezondheid is immers ons grootste goed. Deze crisis gaat echter ook over hoe we met elkaar omgaan. Wat je nu ziet is dat mensen elkaar allemaal willen helpen en dat velen die saamhorigheid als fijn en positief ervaren. Hopelijk kunnen we hier iets van behouden, ook als het virus is beteugeld. Als ik dat vertaal naar onze missie, zou het mooi zijn als mensen die extra steun nodig hebben op de arbeidsmarkt meer kansen krijgen om gewoon mee te doen.
Verschil maken tot de derde machtᶟ
Voor het volbrengen van onze missie is samenwerken met diverse partners heel belangrijk. Het is dan ook een van onze vier global goals. Om een goed beeld te krijgen van de impact die de samenwerking heeft op organisaties en bedrijven, op de medewerkers van IBN die overal werkzaam zijn, op hun collega’s en op de maatschappij als totaal, starten we binnenkort met een impactmeting onder onze klanten. Immers, meten is weten. Met de resultaten van het onderzoek krijgen we een goed zicht op hoe we nog meer impact kunnen maken.
Ontmoetingen faciliteren: het werkt!
Vroeger had elk clubje zijn eigen ‘clubhuis’. Scholen, buurthuizen, sportverenigingen, de kinderopvang, elke instelling had een eigen pand. Gemeenten lopen echter tegen het probleem aan van veroudering van maatschappelijk vastgoed. Hierdoor is het idee van de multifunctionele accommodatie (mfa) ontstaan. Ik vind het prachtig om te zien welke voordelen dat allemaal biedt, vooral voor de inclusieve samenleving.
‘Iedereen doet mee’ is het nieuwe normaal!
In mijn omgeving zie ik steeds meer werkgevers die de meerwaarde ontdekken van het werken met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Ze kozen voor deze medewerkers vanuit hun sociale hart, om ze een nieuwe kans te bieden. Uit hun reacties merk ik echter dat ze gaandeweg inzien dat juist deze medewerkers heel gedreven, enthousiast en betrokken zijn. En dat is niet zo vreemd, want door die nieuwe kans doen ze weer mee en hebben ze een ander leven gekregen.
Stop met navelstaren!
Mijn zoon Giel liep in het voorjaar stage bij VDL Groep. Enthousiast over dit bedrijf, gaf hij mij de biografie van Wim van der Leegte cadeau. Mijn eerste reactie was eigenlijk, wat moet ík met dit boek? Maar dat heb ik Giel natuurlijk niet gezegd. En gelukkig maar, want ik heb het in de zomervakantie in Vive la France in een ruk uitgelezen. Het heeft me meer inzicht gegeven in verbindingen leggen binnen organisaties, iets waar we bij IBN volop mee bezig zijn.
Iedereen doet het!
Mensen verder laten ontwikkelen, dat is een hele belangrijke taak geworden van onze sociale onderneming. In mijn blog van januari heb ik al toegelicht dat we medewerkers op zo’n manier willen faciliteren dat ze ‘klaargestoomd’ worden voor specifieke beroepen, maar dat we hen niet aan het handje gaan meenemen. Het motto voor 2018 is dan ook: ‘Ga het maar gewoon doen’. We zijn nu een halfjaar verder en wat blijkt: het werkt! De plannen worden opgepakt en iedereen doet het gewoon!!
Hoe een sociale onderneming een veelbelovende start-up in het zadel helpt
De vervaardiging van nieuwe producten moest steeds goedkoper: de maakindustrie verplaatste zich naar het buitenland. Maar gelukkig is het tij gekeerd en zien jonge ondernemers het voordeel van dicht bij huis produceren, vooral als het gaat om innovatieve producten. Veel kennis is door de jaren heen echter verdwenen. Misschien is dat wel de reden waarom steeds meer start-ups ons weten te vinden.
Een goed verhaal voor op een verjaardagsfeestje!
Ik vertel liever een goed dan een sterk verhaal op een feestje of buurtbarbecue, jij niet? Nou heb ik door mijn werk bij IBN het voorrecht dat ik eindeloos kan putten uit de boeiende verhalen van onze medewerkers. Mooie, vaak intense levens- en werkgeschiedenissen, vele met een lach en een traan. Want als het voor mensen niet vanzelfsprekend is dat ze kunnen meedoen in onze maatschappij, is er werk aan de winkel voor IBN.
Stel, je staat zelf buitenspel…
Mensen volwaardig werk bieden, ook als de aansluiting op de arbeidsmarkt wat minder vanzelfsprekend is, dat is waar we bij IBN elke dag mee bezig zijn. Ik merk dat men vaak denkt aan een bepaalde groep mensen als er wordt gesproken over een afstand tot de arbeidsmarkt. Maar jij en ik kunnen ook zomaar buitenspel komen staan.
Wanneer is iemand de moeite waard?
Iedereen kent de vroegere sociale werkvoorziening nog wel, een bedrijf waar mensen met een beperking aan de slag gingen omdat er in het bedrijfsleven geen mogelijkheden waren. Bij IBN hebben we hier jarenlang met veel succes onze eigen draai aan gegeven: we plaatsten onze medewerkers zo hoog mogelijk op de re-integratieladder. Met de invoering van de Participatiewet is de focus echter verschoven naar een meer inclusieve samenleving, waarin ons een hele andere rol wordt toebedeeld.