Begin februari schreef ik een blog met als titel ‘Iedereen doet mee’ is het nieuwe normaal! Tijdens de voorbereiding van een bijeenkomst voor AANtWERK – hét mvo-platform van IBN, Weener XL en WSD – realiseerde ik me echter dat het eigenlijk ‘opnieuw’ normaal is. Hoezo dan? Daarvoor neem ik je mee terug in de tijd.
Wat vind jij er nou van dat iemand eerst twee jaar ziek moet zijn voordat er ook maar enige actie wordt ondernomen? Het wordt in de wet Werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) zelfs officieel ‘Wachttijd’ genoemd. Uit ervaring weet ik dat je al veel eerder met mensen aan de slag kunt. Hoezo wachttijd? Houd mensen actief en doe aan doordetachering. Het is vaak helemaal niet nodig om ze thuis op de bank te laten zitten.
Door Johan Roeffen
Dik een jaar geleden schreef ik vol enthousiasme mijn blog over robots, dat ze mensen aan werk helpen. Een paar weken eerder hadden we vier robots in gebruik genomen. Mijn vermoeden dat ze werk opleveren voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt was juist. We staan nu aan de vooravond van een volgende stap: het toepassen van moderne technologieën. Wat zou het mooi zijn als die het mogelijk gaan maken om mensen op een hoger niveau mee te laten doen in het arbeidsproces!
In Nederland hebben zo’n 2,5 miljoen volwassenen moeite met lezen, schrijven en rekenen. Dat beperkt hen enorm in het dagelijks leven. De krant of een boek lezen, een maaltijd bereiden volgens een recept of de bijsluiter van een medicijn doornemen lukt niet altijd. Laat staan succesvol aan het werk gaan. Bij IBN bieden we het programma ‘Aanpak laaggeletterdheid’ aan, mede mogelijk gemaakt door DOEGOODS. Het heeft al veel medewerkers geholpen een positieve draai te geven aan hun leven.
De loonkostendispensatie is van de baan! Dat is goed nieuws, want er schortte nogal wat aan deze regeling in wording. De medewerkers zouden er op achteruit gaan: hoezo volwaardigheid en participatiemaatschappij? Maar wat mij betreft draait het helemaal niet om regelingen. Het gaat erom dat ondernemers gewoon goede medewerkers nodig hebben.
Door gastblogger Harm van Zutphen
Triest maar waar. Ook in Nederland komt het voor: taalterreur. Een boodschap zo ingewikkeld maken dat de ontvanger deze niet begrijpt. Het gebeurt vaak onbewust, maar helaas soms ook bewust. Lezers begrijpen niet wat ze moeten doen. Ze lopen dan bijvoorbeeld een voordeel mis of komen in de problemen.
Nederland nog beter maken voor iedereen, dat is het doel van het kabinet-Rutte III. Maar als het aan staatssecretaris Tamara van Ark ligt, verdienen toekomstige Participatiewet medewerkers nog minder dan het minimumloon. Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, een hele kwetsbare groep, die er op achteruit gaan: hoe wil de staatssecretaris hiermee de nieuwe doelstellingen bereiken?
Ik vertel liever een goed dan een sterk verhaal op een feestje of buurtbarbecue, jij niet? Nou heb ik door mijn werk bij IBN het voorrecht dat ik eindeloos kan putten uit de boeiende verhalen van onze medewerkers. Mooie, vaak intense levens- en werkgeschiedenissen, vele met een lach en een traan. Want als het voor mensen niet vanzelfsprekend is dat ze kunnen meedoen in onze maatschappij, is er werk aan de winkel voor IBN.
In de Udense bossen ligt aan de Slabroekseweg een trimbaan uit de jaren ’70. Door de nieuwe invulling als natuur- en rustgebied, zijn recreatieve inspanningen hier echter niet meer op z’n plek. Daarom wordt de trimbaan opgeruimd en komt er een modern bewegingsbos aan de rand van de Maashorst. Het bos komt dichter bij Ziekenhuis Bernhoven en meer richting de kern van Uden. Een nieuwe plek waar je vanaf eind april terecht kunt om te sporten.
Op zoek gaan naar talenten is een prachtige taak die we bij IBN met heel veel plezier en hard werken dagelijks uitvoeren. Als het dan lukt om mensen op een plek te krijgen waar ze trots op kunnen zijn, dan is de voldoening enorm en zijn er alleen maar winnaars. Maar soms lukt het niet, loopt het toch anders en resteert er alleen verdriet en teleurstelling…
Mensen volwaardig werk bieden, ook als de aansluiting op de arbeidsmarkt wat minder vanzelfsprekend is, dat is waar we bij IBN elke dag mee bezig zijn. Ik merk dat men vaak denkt aan een bepaalde groep mensen als er wordt gesproken over een afstand tot de arbeidsmarkt. Maar jij en ik kunnen ook zomaar buitenspel komen staan.
Bij IBN staan we voor marktgericht ondernemen met een passie voor mens en maatschappij. De combinatie van onze uitgebreide proceskennis en jarenlange ervaring met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, stelt ons in staat hen volwaardig werk te bieden. Soms is dat echter complex en zit een medewerker tijdelijk zonder werk. In zo’n situatie wordt duidelijk hoeveel impact een baan heeft op onze medewerkers, en niet alleen op hun eigen leven.
De 10 beste door ons geselecteerde blogs op een rijtje. Van aangrijpende gebeurtenissen tot succesverhalen waar we trots op zijn!
Het is op deze plek al vaker gezegd: door de invoering van de Participatiewet hebben wij een andere rol gekregen. We hebben meer dan ooit de taak mensen verder te laten ontwikkelen. In dit nieuwe jaar 2018 gaan we hier ook uitgebreid op inzetten. Maar dat wil niet zeggen dat wij mensen aan het handje gaan meenemen. ‘Ga het maar gewoon doen’, zal het de komende tijd nog vaak klinken.
Iedereen kent de vroegere sociale werkvoorziening nog wel, een bedrijf waar mensen met een beperking aan de slag gingen omdat er in het bedrijfsleven geen mogelijkheden waren. Bij IBN hebben we hier jarenlang met veel succes onze eigen draai aan gegeven: we plaatsten onze medewerkers zo hoog mogelijk op de re-integratieladder. Met de invoering van de Participatiewet is de focus echter verschoven naar een meer inclusieve samenleving, waarin ons een hele andere rol wordt toebedeeld.
Door Wil Jan Stommels, financieel directeur bij IBN
Of een bedrijf het goed doet, wordt vaak afgelezen aan het financieel rendement. Als financieel directeur van IBN zal ik zeker niet ontkennen dat harde baten mij bovenmatig interesseren. Door een interview met Social Enterprise NL over impactmanagement, realiseerde ik me echter dat ik ook heel enthousiast word van de zachte baten, van het medewerkersgeluk.
Werk moet lonen, dat is altijd het uitgangspunt geweest bij IBN. Een heel reëel uitgangspunt, als je het mij vraagt. Als ik echter het nieuwe regeerakkoord onder de loep neem, gaat die vlieger voor onze toekomstige Participatiewet medewerkers niet op. Door het instrument ‘loondispensatie’ wordt hun salaris namelijk minder dan het minimumloon. Hoezo heeft het regeerakkoord de titel ‘Vertrouwen in de toekomst’ gekregen?
In maart schreef ik een brief aan Mark Rutte over de modernisering van de arbeidsmarkt. Hij heeft in diezelfde maand nog gereageerd, maar omdat ik een tijdje uit de roulatie was vanwege een oogziekte, heb ik hier niet eerder over kunnen berichten. Meneer Rutte waardeert mijn betrokkenheid zeer, dat vind ik wel leuk. Maar eigenlijk heb ik daar niks aan…
Het is nog maar een jaar geleden dat ik op deze plek adviseerde om de robot een ‘hug’ te geven, omdat ik ervan overtuigd was dat het ook werk kan opleveren. Ik had toen niet kunnen denken dat we nu al een investering zouden doen in vier robots, ingegeven door de vraag uit de markt. Onze robots dragen bij aan de inclusieve arbeidsmarkt en dat vind ik een prachtige ontwikkeling!
Door gastblogger Sandra van Groenestijn
Op het moment dat ik dit schrijf, is het zonnig en warm en staat de vakantieperiode voor de deur. Niet echt een moment om te denken aan de kerstdagen. Toch was ik in de afgelopen weken al een aantal keren in de kerstsfeer. Onze nieuwe kerstpakketten zijn hier de oorzaak van, het eerste product onder ons gloednieuwe label DOEGOODS.
