De Participatiewet is sinds 1 januari van kracht. Het doel is om meer mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt naar volwaardig werk te brengen. Waar het in de praktijk op neerkomt is dat er in de nieuwe situatie vanuit het Rijk minder geld ter beschikking komt om meer mensen intensief te begeleiden. Laten we dat geld dan ook goed besteden.
Weet je dat niet? Bekijk dan eerst dit filmpje! Sociaal ondernemen is een eigentijdse vorm van zakendoen, die steeds meer gemeengoed wordt. De nieuwe generatie ondernemers gaat niet meer alleen voor de harde knikkers, maar heeft ontdekt dat er meer is in het (zaken)leven. Eerlijk en gezond zakendoen, met winst voor iedereen, daar gaat het om!
Je neemt een oudere of juist jongere werknemer vanuit een uitkeringssituatie in dienst; na het lezen van dit artikel gaan in zo’n situatie alle alarmbellen rinkelen. Want dit betekent in bijna alle gevallen extra geld. Geld dat veel ondernemers laten liggen, meestal omdat ze er niet bekend mee zijn.
Dinsdag 27 januari ondertekende ik samen met minister Asscher het Taalakkoord van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Daardoor behoren wij tot een van de 25 koplopers – bedrijven die als ambassadeur fungeren – en committeren we ons aan de doelstelling taalvaardigheid voor iedereen bereikbaar te maken en het taboe op laaggeletterdheid te doorbreken. Laten we daar binnen IBN nou al sinds 2011 mee bezig zijn…
In het Sociaal Akkoord is met het Nederlandse bedrijfsleven afgesproken om voor 2026 125.000 arbeidsplaatsen te realiseren voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Als echter eind 2015 minder dan 6.000 arbeidsplaatsen zijn ingevuld, treedt de Quotumwet in werking. Dat willen we natuurlijk liever niet, dus zoeken we met elkaar naar zoveel mogelijk creatieve oplossingen. Het Mixed People Concept is daar een voorbeeld van.
In steeds meer aanbestedingen wordt, naast de gebruikelijke eisen en wensen, Social Return als verplichting gesteld. Vooral aanbestedingen van overheidsinstanties bevatten deze eis. Het doel: bijdragen aan een grotere arbeidsparticipatie van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Een nobel streven, maar wat als het project zich er niet voor leent?
Wat levert IBN eigenlijk op voor de maatschappij? Deze vraag die we onszelf stelden was aanleiding om PwC een onderzoek te laten doen naar Social Return on Investment (SROI). Hierin is echter een aantal zachte baten niet gekwantificeerd; baten die indirect een gevolg zijn van de activiteiten van IBN en zich moeilijker in geld laten uitdrukken. Om toch een beter beeld te krijgen van de zachte baten, hielden we een enquête onder medewerkers en mensen op de wachtlijst.
Steeds meer organisaties krijgen ermee te maken: vergrijzing van het personeelsbestand. Soms worden mensen als ze ouder worden verminderd inzetbaar; medewerkers bij wie door zwaar werk slijtageklachten zijn ontstaan bijvoorbeeld. Het is dan niet altijd mogelijk ander werk aan te bieden binnen de eigen organisatie. Door dit niet als een probleem maar als uitdaging te zien en creatief te denken, kom je vaak tot verrassende oplossingen.
Het is bijna zover, vanaf 1 januari treedt de Participatiewet in werking. Met de twaalf gemeenten waarmee we samenwerken hebben we ruim een jaar geleden de koppen bij elkaar gestoken. Om het doel van de Participatiewet en het bijbehorende quotum te behalen, zal er in de praktijk heel wat moeten veranderen. Met de pilot ‘500-banenplan’ slaan we de handen ineen met de gemeenten richting bedrijfsleven.
Iedereen pikt graag een graantje mee van de snelheid van de maatschappij, zoals de voordelen van social media. Op het werk daarentegen, willen we het liefst dat alles hetzelfde blijft. Ik vraag me af hoe dat komt. Mensen zijn wars van verandering, dat weten we inmiddels. Maar als je ziet wat er om je heen allemaal gebeurt, dan kun je op het werk toch niet je kop in het zand blijven steken?
Succes is geen toeval! 1 bekijken | | geplaatst op april 28, 2015